Lubię śpiewać- uwielbiam to, kocham to, to jest moja pasja. Uwielbiam także angielski, więc anglojęzyczne piosenki są dla mnie w jaki sposób najbardziej wskazane. Uwielbiam Adele, która od niedawna jest na polskim rynku poważaną artystką, a już zabłysnęła swoim perfekcyjnym, lekko chrypliwym głosem. Śpiewam kiedy wyłącznie mogę- w szkole, ponieważ chodzę na szkolny chór; w domu, pod prysznicem; w każdej wolnej chwili, tak w jaki sposób mówiłam uprzednio jedynie i jedynie dlatego, że lubię to, ponieważ nie wiąże z tym swoje przyszłości. Owszem byłoby to przyjemne, ale ja bardzo się stresuję przed występami publicznymi, nie tylko wokalnymi, niemniej jednak każdymi- po prostu wszyscy obserwujący każdy mój ruch są dla mnie w jaki sposób drapieżcy czyhający wyłącznie na to, ażeby jakoś mnie skomentować, ażeby mi dopiec, żebym poczuła się źle.
Dlatego tez śpiewam i piszę własne piosenki w domu, a śpiewam w chórze ( nie śpiewam partii solowych)wyłącznie i wyłącznie dlatego publicznie, ponieważ nie słychać indywidualnie mojego głosu- nie stresuje się wtedy tak bardzo, słychać mnie, ale nie jestem główną atrakcją rozwścieczonego tłumu- jestem częścią całości. Uwielbiam artystyczne zajęcia dlatego także chodzę na kółko teatralne w szkole i pisze własne wiersze. Wiem to dziwne w dziej szych czasach, zajmować się poezją, gdy sporo osób jej szczerze unika i nie rozumie, niemniej jednak dla mnie jest to uwolnienie duszy i stresu dnia zwykłego i tak jak uprzednio, robię to, ponieważ uwielbiam to. I nie ważne jak jest mi źle, jak sytuacja mnie przygniata i jak czuję się pusta i odosobniona, bez wyrazu i bez siły, muzyka, śpiew i poezja w każdej chwili mi pomagają. Lubię piosenki z wyrazistą puentą, z silnym de fakto tekstem. Uwielbiam śpiewać o jakimś przesłaniu, czuć siłę, kiedy przekazuje jakiś sens. Kiedy wiem o czym mówię i znam wartość spersonalizowanych przekonań. To aktualnie to daje mi siłę aby stawiać czoła coraz to nowym wyzwaniom, by nie poddawać się na półmetku, aby brnąć dalej.
Kocham wszystkie sporty! Lubię to uczucie, kiedy wygrywam z jakimś rywalem, lubię ból mięśni po udanym treningu, intensywne zakwasy, a po nich relaksujący masaż. Lubię atmosferę na boisku, posiada stadionie i na trybunach- to gdy kibicie Cię dopingują, wierzą w Ciebie, wolą wygranej bardzo podobnie w jaki sposób ty, dają Inni ludzie siłę, byś się nie poddawał. Lubię to, gdy wiem, że intuicyjne krzyki i słowa mogą dać mi niewyobrażalną siłę. Gdy jestem zmęczona i słaba wstaję, otrzepuję się z kurzu, nie zważam na swoje rany, zranienia- biegnę dalej, jakby od wygrania meczu zależało moje życie. Ten dreszczyk wrażeń, kiedy przegrywamy jednym punktem na trzydzieści sekund przed końcem- kiedy mamy szanse, niemniej jednak nie wiadomo czy nam się uda i wyłącznie nasza determinacja może pomóc nam wygrać. Uwielbiam także przegrywać. Przegrana uczy mnie pokory do życia, wiem, że nie jestem cudotwórcą i nie w każdej sytuacji się udaję, wtedy najlepiej pragnę się doskonalić, wówczas mam najwięcej siły do intensywnego treningu. To wówczas w chwili obecnej pojawia się we mnie ta siła- zapominam o wszystkim- kolejny mecz jest dla mnie nową kartą, nowym wyzwaniem, do którego musze się godnie przygotować! Zapewne zastanawiacie się co mnie tak nakręca, co sprawia, że uwielbiam to, co robię i jaki jest mój ulubiony sport. Otóż jest nim piłka ręczna. Zastanawiacie się pewnie, dlaczego zwykła dziewczyna kocha tak brutalny sport. Odpowiedź jest w pytaniu- ponieważ ten sport jest brutalny. Można się wyżyć. Można mieć świadomość tego, że rodzina- twoja drużyna są z tobą. To w tym momencie w tym sporcie najważniejsza jest współpraca. Jeżeli jeden obrońca nie pomoże drugiemu, nie posunie się w jego stronę to zawodnik przedrze się przez obronę i cała drużyna dostanie po dupie, bo być może wpadnie bramka. Zatem zawodnicy muszą sobie pomagać, niemniej jednak też wykazywać indywidualność. TO teraz umiejętność doskonałego balansu.
Czytaj więcej: nasze-opinie.co.pl.
Najnowsze komentarze